بقیه در ادامه

دانشمندان هفته گذشته اعلام کردند که به لطف ابتکار عمل‌های انجام شده در هند، تایلند و روسیه؛ ببرها، بازگشتی دوباره به زیستگاه‌های خود در آسیا داشته‌اند.به گزارش ایسنا،‌ به نقل از خبرآنلاین، جو والتسون، مدیر اجرایی برنامه‌های آسیایی انجمن حفاظت از حیات‌وحش (WCS) از این سه کشور به خاطر اقدامات انجام شده جهت حمایت از جمعیت ببرهای خود تحسین کرده است. این حیوانات در سراسر جهان در معرض خطر انقراض قرار دارند.بنا بر گزارشی که نشنال جئوگرافیک منتشر کرده است، در حال حاضر شش زیرگونه از ببرها وجود دارند که در 13 کشور آسیایی زندگی می‌کنند، زیستگاهی که در مقایسه با قلمرو تاریخی آنها به میزان 93 درصد کاهش یافته است. والتسون می‌گوید: «چندین فاکتور وجود دارد که برای بازگشت جمعیت ببرها ضروری است؛ اما بدون تعهدات صحیح دولتی، هیچ موفقیتی حاصل نخواهد شد.»

قدم‌های برداشته شده برای نجات ببرها

در پارک ملی ناگاراهول و بندی‌پور هندوستان، ترکیبی از گشت‌های شدید ضد شکار، اقدامات مراقبتی، جابجایی داوطلبانه مردم محلی به خارج از محل زندگی ببرها، به همراه پایش و نظارت علمی به این گربه‌سانان بزرگ کمک کرد دوباره به همان نقطه‌ای باز گردند که این دو پارک از حضور آنها اشباع شده بود. به گفته والتسون، این موفقیت تنها به این دلیل امکان پذیر شد که حکومت محلی ایالت کارناتاکا خود را وقف نجات ببرها کرد.در روسیه، مقامات دولتی پیش‌نویس قانون جدیدی را آماده کردند که با انتقال، فروش، و مالکیت این حیوانات در معرض انقراض به جای جرم مدنی، به عنوان جرم جنایی برخورد می‌کند. این اقدام مانعی بر سر راه گریزی است که در حال حاضر با استفاده از آن، شکارچیان می‌توانند ادعا کنند که گونه‌های در معرض خطر مانند ببرها را در حالی که مرده بودند پیدا کرده‌اند.همچنین مقامات روسی اخیرا اعلام کرده‌اند که کریدور جدیدی برای عبور ایمن ببرها به نام «پناهگاه حیات‌وحش آسوری مرکزی» ایجاد می‌کنند؛ که مناطق تولیدمثل ببرهای روسیه و چین را با هم یکی می‌کند. والتسون توضیح می‌دهد: «کریدورها به ببرها امکان می‌دهد تا بین نواحی مختلف حرکت کنند، و اقدام به تولیدمثل و ارتباط با یکدیگر کنند. این کار باعث ایجاد جمعیت‌های بزرگ‌تر، مستحکم‌تر و از نظر ژنتیکی سالم‌تر می‌شود.»در تایلند، اقدامات حفاظتی و گشت‌های ضد شکار در پناهگاه حیات‌وحش هائوی خاخائنگ افزایش یافته است. در سال 2011 / 1390، دولت توانست یک باند بدنام شکار غیرقانونی را از بین ببرد، و امسال سردسته‌های این باند به زندان‌هایی تا پنج سال محکوم شدند؛ مدتی که شدیدترین مجازات زندان برای شکارچیان حیات وحش در تاریخ تایلند محسوب می‌شود. از زمانی‌که اعضای این باند دستگیر شده‌اند، هیچ شکار فیل یا ببری در این پارک رخ نداده است.والتسون می‌گوید: «علاوه بر این، سال گذشته دولت تایلند با مشکل شکار غیرقانونی روبه‌رو شد؛ اما به جای اینکه مساله را نادیده بگیرد، مسئولان دولتی مشکل را تایید کردند و 60 جنگل‌بان جدید را استخدام کردند.»

امکان بازگشت کامل ببرها

اما این سه داستان موفقیت‌آمیز تنها نقاط روشن نادری برای گونه‌های در معرض خطر است؛ جانورانی که جمعیت آنها همواره به خاطر ترکیب شکار غیرقانونی، کمبود شکار، و تخریب زیستگاه‌ها در حال کاهش است.حافظان منابع طبیعی تخمین می‌زنند که تنها 3200 قلاده ببر در طبیعت وجود دارد. با این وجود، والتسون می‌گوید که موفقیت حاصل شده در هند، تایلند و روسیه ثابت می‌کند که ببرها محکوم به نابودی نیستند، و امیدوار است که سایر کشورها نیز به این موضوع توجه کنند. وی می‌گوید: «ببرها گونه‌ای نیستند که در سراشیبی انحطاطی ناگزیر قرار داشته باشند... آنها در برخی مناطق بازگشته‌اند.»والتسون همچنین اشاره می‌کند که نجات ببرها منافع دیگری نیز دارد. وی می‌گوید: «زمانی‌که ما ببرها را حفظ می‌کنیم، در واقع گروهی کامل از گونه‌ها را حفظ می‌کنیم که شاید چندان کاریزماتیک یا نمادین نباشند؛ اما واقعا ارزشمند هستند و به همان اندازه نیز در معرض خطر قرار دارند.»

Yoji Ookata غواص عکاسی است که در عمق 80 متری پاینتر از سطح دریا در منطقه گرمسیری Amami Oshimaبا صحنه ای حیرت انگیز مواجه شد.در بستر دریا با شکلی هندسی مواجه گردید که ساختاری مدور و قطر آن به اندازه 6.5فوت از شن وماسه پرداخته شده بود.این پشته های چندگانه متقارن و متحد المرکز محصول هنرمندی است که با ابزار کار خود آنرا خلق کرده است.این هنرمند عجیب یک ماهی پف کننده کوچک است که فقط با استفاده از باله زدن خود ،شب و روز بطور خستگی ناپذیر برای حک کردن این پشته مدور زحمت می کشد.او با این اثر هنری خود در بستر تاریک دریا جنس ماده خود را تحت تاثیر قرار می دهد و ماده در مرکز این اثر اقدام به تخم گذاری می نماید .دانشمندان عقیده دارند که پشته های بیشتر باعث محو و جذب شدن بیشتر گونه ماده می گردد.این دکوراسیون و پشته ها به نگهداری پوسته های صدف و مواد غذایی مغذی در میان خود و همچنین حفظ تخمها از پراکنده شدن در اثر جریان آب و حفظ آنها از شکارچیان کمک وافری می نماید. 

و در نهایت خالق این اثر هنری

  جندی شاپور البرز آذر 91 

منبع:Pleonexia

گربه ماهی های غول پیکر رود مکونگ یکی از بزرگترین ماهیها در نوع خود درجهان می باشند.این گربه ماهی صید شده در این قایق توسط این ماهیگیر 10 فوت طول (3متر) و دارای وزن650 پوند(300کیلوگرم) می باشد.این گونه با توجه به شکار بی رویه ،سد سازی و تخریب زیستگاهها در خطر انقراض می باشد.

مکان زندگی این نوع گربه ماهی

منبع:nationalgeographic

جندی شاپور البرز

در نگاه اول این بچه گربه های بازیگوش شبیه گربه های ایرانی به نظر می رسند با خز های بلند ،با این تفاوت که گوش های کوتاهی دارند.اما این گربه های متعلق به ارتفاعات بلند آسیای مر کزی می باشند.گربه پالاس عمدتا خاکستری رنگ  با لکه های سیاه در سر و حلقه های تیره در دم می باشند.این گربه در فلات مرتفع و کوههای آسیای مرکزی از ایران به غرب چین و مغولستان یافت می شوند و با زندگی در ارتفاعات خو گرفته اند به همین خاطر دارای خز ضخیم برای سرما می باشند.این موجود زیبا نیز در ردیف موجودات در خطر انقراض قرار گرفته .جدیدا برنامه ای از سوی انجمن حیات وحش اروپا در پارک کوهستانی تحت حفاظت برنامه ای برای تکثیر این گونه نادر برقرار کرده است.

OurAmazingPlanet

شاه کبری می تواند به بلندای 18 فوت یا 5.5 متر برسد که این موضوع آنرا به بزرگترین مار سمی جهان بدل می سازد.شاید این برای ماری پر ابهت که می تواند آنچنان بایستد که در چشمان یک انسان بالغ خیره گردد، منصفانه باشد که سمی ترین مار جهان نیز لقب گیرد.انها قادرند که 3/1 بدن خود را برافراشته و در همان حالت به جلو حرکت کرده و یا حمله نمایند.

سم آنها قوی ترین سم در میان مار ها نیست ولی بدون شک میزان سمی را که در یک گاز به قربانی خود تزریق می کنند آنها را تبدیل به کشنده ترین مار جهان می کند.به عبارتی میزان سم  (از نوع تاثیر گذار بر اعصاب) خارج شده از دندانهای نیش آنها در یک گاز برابر 7 میلی لیتراست که برای کشتن بیست انسان و یا یک فیل کافیست.

خوشبختانه این شاهنشاه مارها خجالتی و گوشه گیر است اما وقتی خلوت او را به هم بریزید باید منتظر واکنشی شدیدا پرخاشجویانه باشید.شاه کبری عمدتا در جنگل های بارانی  دشتهای هند ،جنوب چین و آسیای جنوب شرقی زندگی کرده و تا حد زیادی رنگ آن از منطقه ای به منطقه دیگر دستخوش تفاوت است.

آنها براحتی درون آب ،زمین و درختان حرکت کرده و از مار های دیگر (سمی و غیر سمی)مارمولک ها ،تخم سایر جانداران و پستانداران کوچک تغذیه می نمایند.آنها تنها مار های جهانند که برای تخمهای خود لانه ساخته و تا زمان تولد آنها از بچه های خود دفاع می نمایند.

طول عمر :بطور متوسط بیست سال

نام علمی:Ophiophagus hannah

وزن:حدود 9 کیلو گرم(سنگین ترین شاه کبرای مشاهده شده در سنگاپور (1951)12 کیلو گرم وزن داشته است.بلندترین آن 18.8فوت در زمان جنگ جهانی در لندن نگهداری می شده است.

نکته جالب در مورد فرکانس صدای هیس مانند این مار است که از تمامی مار های جهان پایینتر است(میانگین این صدا در مار ها بین 3500 تا 14000 هرتز می باشد در حالیکه در شاه کبری2400 تا 2700 می باشد) 

منابع: نشنال جئو گرافیک.

DesertUSA

http://www.ra-re.org/king-cobra-facts/

انسان بندرت به کوسه Frilledبرخورد می کند این مخلوق شگفت انگیز در اعماق اقیانوس ها زندگی می کند .شما برای دیدن او باید زحمت رفتن به عمق 5000 فوتی یعنی معادل 1500 متر را به جان بخرید.این کوسه فسیلی زنده از دوران دایناسور ها است که مشخصات فیزیکی اجداد باستانی خود را داراست.این نمونه یک کو سه 5.3 فوتی (1.6متری)بوده که در سال 2007 در آبهای کم عمق ژاپن یافت و به یک پارک دریایی منتقل می شود .این موجود ساعتی بعد از این انتقال میمیرد.

زیست‌شناس و عکاس سرشناس کانادایی با مجموعه تصاویر دیدنی از پنگوئن‌های امپراتور، عنوان عکاس برتر علمی در حوزه حیات وحش 2012 را از آن خود کرد.به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «پل نیکلن» عکاس جسوری است که موفق به برقراری تماس نزدیک با موجودات وحشی مانند پلنگ مهاجم در قطب جنوب یا خرس روح (spirit bear) شده است.تعامل با حیات وحش و نبوغ در استفاده از دوربین و ثبت تصاویر شگفت انگیز باعث شد که این عکاس به عنوان «عکاس برتر علمی در حوزه حیات وحش 2012» انتخاب شود.در این رقابت سالانه هزاران عکاس از سراسر جهان حضور داشتند که در نهایت «پل نیکلن» بدلیل تهیه تصاویر حیرت انگیز از پنگوئن های امپراتور موفق شد این عنوان را از آن خود کند.این تصاویر، تجربه همراهی و حضور بسیار نزدیک با پنگوئن های امپراتور و مشاهده زندگی مخفی این موجودات در زیر لایه های یخ زده قطب است.در این تصاویر یکی از سازگاری‌های شگفت‌انگیز پنگوئن امپراتور به تصویر کشیده شده است که نشان می‌دهد چگونه این موجود با ایجاد حباب، سرعت خروج از آب را شتاب می‌دهد.

بقيه در ادامه

بقیه در ادامه نوشتار

سبزپرس – گروه محیط طبیعی: پژوهشگران «کانون سبز فارس» موفق شدند تا پس از سال ها جستجو، یک گونه مارمولک به نام «آگامای سروزغی دم سیاه» را در «کلوت بابک» شناسایی کنند. دمای عمومی این منطقه 62 درجه سانتیگراد است و پیشتر تصور آن می رفت که هیچ گونه زنده ای در این منطقه قادر به زندگی نیست. «بهمن ایزدی»، رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس در این باره به سبزپرس گفت: در ادامه تحقیقات چندین ساله کانون سبز فارس در خصوص مطالعه و شناسایی پدیده های طبیعی بیابان لوت و همچنین بررسی چرخه اکولوژی لوت که به شناسایی و جمع آوری بیش از چهل گونه جانوری اندمیک و منحصر بفرد این بیابان منجر شده است، در روزهای پایانی تیرماه سال جاری پس از سال ها جستجو و پژوهش، موفق به شناسایی آگامای سر وزغی دم سیاه در زیستگاهشان واقع در کلوت بابک در جنوب شرق منطقه گندم بریان (ریگ سوخته) و در دمای بیش از 62 درجه سانتیگراد شدند. او ادامه داد: در این برنامه تحقیقاتی دو آگاما توسط محققان کانون سبز فارس زنده گیری شدند و پس از بررسی و مطالعه خزنده شناسان در خصوص گونه و جنس این خزندگان و همچنین مطالعه رفتار آنان در دما و اقالیم گوناگون، طی 70 روز تحت نظر و مورد مطالعه و تحقیق بیولوژیست ها و خزنده شناسان قرار گرفتند. سپس آگاماهای مذکور طی برنامه سفر به لوت که در هفته گذشته برگزار گردید، به زیستگاهشان انتقال و رهسازی شدند. این فعال محیط زیست خاطرنشان کرد: آگاماهای بیابان لوت برای نخستین بار، شناسایی و زنده گیری شدند و براساس نظر کارشناسان این گونه با دیگر گونه ها از نظر اندام، رنگ و برخی رفتارها تغییراتی دارد که متأثر از وضعیت ژئومرفولوژی زیستگاهشان است و ضمن منحصر بفرد بودنشان، از جمله هویت های ارزشمند طبیعی بیابان لوت محسوب می شود. او تاکید کرد: منحصر بفرد بودن این گونه، برنامه های مدیریت پایش و حفاظت از تنوع زیستی و مناطق طبیعی بیابان لوت را طلب می کند تا توسط برنامه ریزان بخش دولتی ذیربط مورد حمایت جدی قرار گیرند. شناسایی این گونه های زنده در حالی است که پیش از این، همواره اعلام می شد که منطقه گندم بریان و کلوت بابک به دلیل گرمای بیش از حد تحمل جانداران، فاقد گیاه و جانور و هرگونه صورت حیات از جمله میکروارگانیزم های زنده است. 

 اسب كاسپين :این نژاد اسب برای اولین بار در سال ۴۴-۱۳۴۳ شمسی توسط خانم لوئیز فیروز و با انگیزه دستیابی به اسبهای مناسب جهت آموزش سوارکاری و سواری آزاد به کودکان و نوجوانان در اطراف شهرستان آمل به صورت تصادفی مورد شناسایی قرار گرفت. نامبرده به واسطه داشتن تحصیلات در علوم دامی و آشنایی با انواع نژادهای اسب، به سرعت به ویژگیهای منحصر به فرد و ارزشهای خاص این نژاد پی برد و بر اساس مطالعات و تحقیقات خود در طی مدت کوتاهی جوامع بین‌المللی پرورش اسب را مجاب به قبول این نوع اسب کوچک ایرانی به عنوان نژادی منحصر به فرد نمود.شواهدی مربوط به وجود یک اسب سواری اولیه و همچنین اسبی که متفاوت با اسبهای هند و اروپایی باشد در دست است.محققان سالها از وجود نقش یک اسب کوچک رویحجاریها در ایران آگاه بودند اما طراحان اغلب این طور تفسیر می‌کردند که حجاری اسبهای کوچک به دلیل کمبود جا بوده است.در بعضی از موارد این امر ممکن است دلیلی برای به تصویر درآوردن اندازه‌های متفاوت باشد، همان طور که این روش گاهی برای تمیز موقعیت دو یا چند تصویر به کار می‌رفته است ولی به ندرت در یک حجاری در مورد تندیس‌ها یاحیوانات رزمی که دارای اندازه‌های کاملا متفاوت هستند به کار گرفته شده است. تخت جمشید و دارابگرد نمونه‌هایی عالی از مورد آخر هستند. در حجاریهای تخت جمشید اختلاف اندازه بین اسب نیسایی و اسبهای کوچک لیدیایی به ۸/۲۱ سانتی متر می‌رسد. باتطابق این مقدار با اندازه‌های طبیعی، اختلاف قد این دو اسب ۴۰ سانتی متر است.در حجاریهای دارابگرد که از زمان ساسانیان به جا مانده نیز اختلاف بین اندازه این اسبها در همین حد بوده است.اسب كاسپين به لحاظ ظاهری، تناسب اندام یک اسب بزرگ را دارد برخلاف بسیاری از پونیها که دارای دست و پای کوتاه و تنه درشت می‌باشند، دقیقا یک اسب مینیاتوری است که شناخت آن از روی عکس و تصویر به راحتی امکان پذیر نیست و از آن جا که شباهت زیادی با اسب نژاد عرب دارد، باید آن را در کنار یک شاخص قرار داد تا بتوان آن را تشخیص داد.سر کوچک، چشمها درشت و برجسته، پیشانی کمی محدب و گوشها کوچک است. پوزه آن‌ها معمولاً کوچک و دارای منخرین باز هستند. گردن آن‌ها معمولاً قوس دار، باریک و دارای تناسبی مطلوب می‌باشد. یال و دم پر پشت و زیبا، کمر تا حدودی کشیده و بدن آن‌ها تقریبا باریک است. اندام حرکتی در عین ظرافت دارای استخوان بندی بسیار قوی و محکمی می‌باشد. دارای سم بسیار سفت و بیضی شکل است که احتیاج به نعل بندی ندارد. از نظر رنگ این نژاد به رنگ‌های سفید، سیاه، نیله یا خاکستری، کرنگ، کهر همانند رنگ کرنگ می‌باشد فقط یال، دم، دست و پا سیاه می‌باشد. سمند که همانند رنگ طلایی است فقط موهای یال، دم و قسمت‌های پایینی دست و پا سیاه است. در این نژاد تا کنون اسب ابلق دیده نشده است. قد اسب كاسپين کمتر از ۱۲۰ سانتیمتر است.

 ۱-  اسب كاسپين فاقد Parietal Crest در جمجمه خود می‌باشد.

۲- استخوان کتف در اسب كاسپين پهن تر از سایر نژادهای ایرانی بوده و بیشتر به استخوان کتف نشخوار کنندگان شبیه است.

۳- متاکارپ و متاتارس اسب كاسپين نسبت به قد حیوان بلند تر و باریک تر می‌باشد.

۴- شش مهره اولی سینه‌ای دارای تیغه پشتی دراز تر نسبت به سایر نژادها می‌باشند و به خاطر همین اختلاف، جدوگاه در اسب كاسپين بسیار بالاتر از کپل قرار می‌گیرد.

۵- سم اسب كاسپين باریک و بیضی شکل و بیشتر شبیه به سم Equus Asinus می‌باشد تا شبیه سم Equus Caballus.

دندان های کوسه در مجموعه ای مرتب شده اند که زمانی که یک دندان آسیب دیده و یا از دست می رود، توسط یکی دیگر جایگزین می شود. بیشتر کوسه ها در حدود 5 ردیف دندان در هر زمان دارا می باشند. بزرگترین مجموعه در جلو است و بیشترین کاربرد را نیز دارد. یک گاو کوسه نر دارای 50ردیف دندان است که مجموعا حدود 350 دندان می باشد.( برخی از ردیفها ناقص می باشد).بطور متوسط کوسه ها می توانند در طول عمر خود حدود 30000دندان از دست می دهد.طول عمر متوسط یک کوسه 30 سال است.دندانهای کوسه بجای لثه مستقیما به فک چسبیده است و در طول عمر بطور مداوم جایگزین می گردد.نرخ جایگزینی دندان از یکبار در هر 8 الی 10روز و یا  در چند ماه متغیر است.همچنین این جایگزینی از یک دندان تا کل یک ردیف در یک زمان (در کوسهcookiecutter) دیده می شود.

انواع کهن ترین کوسه ها تا 450 میلیون سال پیش، متعلق به اواخر دوره اردوویسین بوده اند، و آنها بیشتر از دندان های فسیل شده خود شناخته شده اند.شایع ترین دندان کوسه فسیلی یافت شده ،مربوط به دوران سنوزوییک (در 65 میلیون سال گذشته) است.

بقیه در ادامه نوشتار

Tyrannosaurus Rex بیشک یکی از مخوفترین و بزرگترین گوشتخوارانی است که تا کنون پا بر روی کره خاکی نهاده است.همه چیز در مورد این درنده وحشی به گونه ای طراحی شده است که با جمجمه 4فوتی (1.2متر)خود دارای حداکثر فشار خرد کننده ممکن باشد. قدرت این فشار با تخمین زده شده در فشار پایین برابر 13000نیوتن و در بالاترین فشار ممکن برابر 235000نیوتن می باشد.(می توانید با فشار آرواره های تمساح یعنی 9000نیوتن مقایسه نمایید!).این دایناسور 10 تا 12 متر طول (حدود 40فوت) و 4تا 7تن نیز وزن داشته است.

در محاوره به آن لقب پادشاه دایناسورها را داده اند .او یک غول تروپود گوشتخوار است که در اواخر دوران کرتاسه یعنی 65 تا 66 میلیون سال قبل میزیسته است.این دایناسور همچنین مشهورترین دایناسور در میان این موجودات بوده و این شهرت به این دلیل است که اولین دایناسور بزرگ گوشتخوار کشف شده بوده است و تا مدتها بر این باور بودند که اوبزرگترین در نوع خود می باشد. او همچنین مالک بزرگترین دندان مابین دایناسورها است که با نوک تیز،لبه برشی، ضخامت و قدرت آن براحتی توان خرد کردن هر استخوانی را داشته است.با وجود کشف دایناسور گوشتخوار بزرگتر، او با خصوصیات منحصر به فرد خود کماکان مرکز توجه عموم دانشمندان جهت تحقیقات علمی بیشتر است. میلیون ها سال تکامل از او یک ماشین کشتار کامل ساخته بود.او با توجه به پاهای قدرتمند خود و سرعت بالایی که داشت قادر به گرفتن هر موجودی که بعنوان غذا به آن می اندیشید ،بود.او با این پاها در محیط های باتلاقی آن دوران با سرعت حدودی 35 (50کیلومتر درساعت) مایل قادر به تعقیب شکار خود بود.در این دوران تنها موجودی که باعث ترس یک تی رکس می گردد یک تی رکس دیگر است .بنا بر شواهد و زخمهای موجود بر استخوانهای باقیمانده از این جاندار به نظر می رسد که این زخمها کار یک موجود همنوع دیگر می باشد. اولین نمونه استخوان آن در سال 1892 توسطEdward Cope کشف گردید . دومین نمونه درسال 1900 توسطBarnum Brownدستیار متصدی موزه تاریخ طبیعی آمریکادر وایومینگ یافت گردید.این موجود نمونه تغییر تفکر دانشمندان در مورد دایناسورها بر اثر یادگیری می باشد .اگر به سال 1915 بازگردیم باور دانشمندان در مورد آن این بوده که موجودی است کند و خونسرد که دم خود را در امتداد بدن بر روی زمین می کشیده است .امروزه دانشمندان مطمئن هستند که این موجود خونگرم دم را در موازات زمین نگاه داشته و براحتی توان دویدن و فعالیت را داشته است.در مقایسه با سایر گوشتخواران آن دوران مانند آلوزوروس(Allosaurus) تیرانورها دارای مغز قابل توجهی بوده اند (نه در مقایسه باپستانداران).بدلیل استفاده سنگین از دندان ها اغلب دندانها دارای نوکهای آسیب دیده و یا شکسته اند ولی برخلاف پستانداران دندانهای آنهادر تمام طول عمربطور مدام قابلیت رشد داشته است.

 دانشمندان دانشگاه ایالتی آریزونا متوجه شده اند که زنبورهای عسل پیر زمانیکه مسئولیت های مرتبط به لانه را که بطور معمول بر عهده زنبورهای جوانتر می باشد بر عهده می گیرند به گونه موثری قادر به معکوس ساختن فرآیند پیر شدن مغز می باشند . در حالیکه اکنون تحقیقات بروی زوال عقل ناشی از پیری انسان برای مداوا با داروهای جدید متمرکز شده ،این کشف جدید نشان می دهد که شاید دخیل شدن در فعالیت های اجتماعی منجر به کاهش سرعت زوال عقل و یا مداوای آن گردد.

در مطالعه انجام گرفته توسط یک تیم از دانشمندان از (دانشگاه آریزونا)ASU و دانشگاه نروژی علوم زندگی،به رهبری Gro Amdam استاد دانشیار در دانشگاه ASU در علوم زیستی نشان می دهد  زنبورهای پا به سن گذاشته که مسئولیتهای داخلی اجتماعی لانه رابرعهده گرفته اند دچار تغییراتی در ساختار مولکولهای مغز خود شده اند. او می گوید : بر اساس تحقیقات قبلی ما می دانستیم که زنبورها وقتی در لانه مانده و به پرستاری از لاروهای(بچه های خود) خود مشغول هستند تازمانی که ما مشاهده نمودیم دارای عملکرد مطلوب و شایسته مغزی می باشند.بعد از یک دوره پرستاری و  پرواز جهت جمع آوری غذا فرآیند پیر شدن به سرعت آغاز می گردد.به گونه ای که تنها بعد از دو هفته این زنبورها شروع به ازدست دادن بالها ، بی مو شدن بدن و مهمتر از همه از دست دادن قدرت عملکرد مناسب مغز (به طور اساسی قدرت یادگیری چیز های جدید) می نمایند.

حال این سئوال اساسی برای ما مطرح شد که این زنبور های پا به سن گذاشته در صورت پرستاری مجدد از لاروها دچار تغییر مجدد می گردند؟

طی این آزمایش تمامی زنبورهای جوانتر را از لانه پاکسازی نمودند و فقط ملکه و پچه ها را در لانه باقی گذاردند.وقتی زنبورهای مسن وارد لانه شدند فعالیتها برای چند روز کاهش یافت .سپس برخی از آنها برای یافتن غذا و بقیه برای پرتاری در لانه مشغول به کار شدند.بعد از 10 روز دانشمندان در یافتند که بیش از نیمی از این زنبور ها قابلیت مغزی خود را در یاد گرفتن چیز های جدید باز یافته اند.

این تیم بین المللی فقط بازیابی قدرت مغزی را در این زنبورها کشف نکرد بلکه موفق به کشف تغییرات در پروتئین  مغز این زنبورها گردید. با مقایسه مغز این زنبورها دو نوع پروتئین تغییر یافته مشاهده گردید .آنها پروتئین Prx6 ،که یک پروتئین موجود در انسانها نیز می باشد کشف نمودند . این پروتئین می تواند به انسان در حفاظت از زوال عقل و بیماری هایی مانند آلزایمر کمک نماید.و اما کشف پروتئین دوم که به نام  "chaperone" نامیده می شود مرتبط با قابلیت حفاظتی این پروتئین از سایر پروتئین ها بدر برابر آسیبها در زمانی است که مغز و بافتها دربرابر استرس های سلولی قرار می گیرند.

بطور کلی دانشمندان علاقه دارند که دارویی برای کمک به مردم برای نگهداری عملکرد مغز بسازند و از آنجایی که پروتئین موجود در انسانها و زنبور ها در این مورد مشابه است  امید دارند که شاید عملکرد آن در هر دو مورد یکسان باشد.

   Tuesday, July 3, 2012

Arizona State University

کوسه سفید بزرگ هنوز  به صورت یک راز باقیمانده است،  دانشمندان هنوز در تلاش برای باز کردن شیوه زندگی این موجود دراعماق  اقیانوس ها می باشند. آنها موجودات انفرادی هستند که با پرسه زدن در اقیانوس  ها دائما در جستجوی غذا است. مدتی طول کشید تا این مخلوق به این شهرت مهیب خود در در دریاها برسد که نتیجه آن نیز شکار بیرویه ای بود که نصیب این او گشت. هیچ کس نمی داند چقدر زمان لازم است تا با توقف کامل شکار این نوع کوسه ، تعداد آن ها به نرخ طبیعی سابق برسد. بشر شروع به یافتن ارزشهای این موجود در اکوسیستم طبیعی نموده است .نقش مهم آن در حذف موجودات ضعیف و بیمار و کنترل تعدا د فوک ها و شیر دریایی  انکار نشدنی است.

بر طبق نظر دانشمندان کم شدن تعداد کوسه سفید بزرگ و در نتیجه افزایش بیش از حد شیر های دریایی باعث کاهش شدید تعداد ماهیان آزاد در سواحل کالیفرنیا و اورگان گردیده است.

متخصص ترین ماشین  کشتار

 کوسه سفید بزرگ سازگاری هایی در رفتارها و خصوصیات آناتومیک  خود یافته است که آنها را تبدیل به   قاتلان کارآمدی نمود ه است:

حس گر قوی- قسمت تخصصی از اندام های حسی به نام ampullae Lorenzini واقع در پوزه کوسه، که می تواند جریان برقی به کمی005 .0میلی ولت را که توسط هر موجود زنده ای در آب ایجاد شود را  تشخیص دهد.

حس بویایی بسیار قوی و حساس - اجازه می دهد  کوسه سفید بزرگ براحتی قادر به  شناسایی مقدار بسیار ناچیز از خون در آب تا شعاع  5km از خود باشد. ( خون به معنای قربانی زخمی = تلاش کمتری برای جستجوی غذای مورد نیازو کارآیی بیشتر)

وسیله  استتار- رنگ کوسه سفید برای استتاردر اقیانوس  بسیار عالی است که شناسایی آنرا در حال شنا کردن در عمق پایین دشوار می سازد.

چندین ردیف دندان تیغ مانند- که بطور منظم  و پیوسته برای اطمینان از کارآیی در پاره کردن جایگزین می گردد.

 دانشمندان درمورد استراتژی حمله کوسه سفید دریافته اند که او ابتدا از پایین به قربانی خود ضربه ای قوی وارد می نماید (تعدادی از بازماندگان حمله کوسه تجربه ای مانند تصادف شدید با ماشین را دارند) و سپس یک گاز کشنده از قسمت سر یاتنه قربانی گرفته و از قربانی خود فاصله می گیرد تا با کمترین تلاش و درگیری قربانی آخرین قطرات خون خود را از دست داده و آماده بلعیدن  گردد. این همان قسمتی از تراژدی است که باعث نجات برخی از انسانهای مورد حمله گردیده است.

بزرگترین کوسه سفید به دام افتاده و اندازه گیری شده (با شواهد مستند) 21 فوت(6.40 متر) طول داشته است .ادعاهایی مبنی برشکار کوسه 23 فوتی نیز در مدیترانه بوده است که سند مستدلی برای آن ارائه نشده است.

دیرینه شناسان فسیلی مرتبط با یک شکارچی دریایی را که جد کوسه سفید بوده یافته بودند که بنام  Charcharodon megalodon (در عکس پایین) نامیده شده و با توجه ابعاد آرواره طول آن 50 فوت(15.24 متر) تخمین زده شده است .تعدادی از دانشمندا ن هنوز معتقدند که این هیولای باستانی  در اعماق دریاها موجود است. کوسه های سفید در میان خوشاوندان خود (کوسه ببر ،کوسه گاوی و...) هم آوردانی در وحشی گری و درنده خویی دارند ولی در مبحث ابعاد آنها در مقابل کوسه سفید بزرگ که در اعماق دریا پرسه می زند شانسی ندارند.