بقیه در ادامه نوشتار

سبزپرس – گروه محیط طبیعی: پژوهشگران «کانون سبز فارس» موفق شدند تا پس از سال ها جستجو، یک گونه مارمولک به نام «آگامای سروزغی دم سیاه» را در «کلوت بابک» شناسایی کنند. دمای عمومی این منطقه 62 درجه سانتیگراد است و پیشتر تصور آن می رفت که هیچ گونه زنده ای در این منطقه قادر به زندگی نیست. «بهمن ایزدی»، رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس در این باره به سبزپرس گفت: در ادامه تحقیقات چندین ساله کانون سبز فارس در خصوص مطالعه و شناسایی پدیده های طبیعی بیابان لوت و همچنین بررسی چرخه اکولوژی لوت که به شناسایی و جمع آوری بیش از چهل گونه جانوری اندمیک و منحصر بفرد این بیابان منجر شده است، در روزهای پایانی تیرماه سال جاری پس از سال ها جستجو و پژوهش، موفق به شناسایی آگامای سر وزغی دم سیاه در زیستگاهشان واقع در کلوت بابک در جنوب شرق منطقه گندم بریان (ریگ سوخته) و در دمای بیش از 62 درجه سانتیگراد شدند. او ادامه داد: در این برنامه تحقیقاتی دو آگاما توسط محققان کانون سبز فارس زنده گیری شدند و پس از بررسی و مطالعه خزنده شناسان در خصوص گونه و جنس این خزندگان و همچنین مطالعه رفتار آنان در دما و اقالیم گوناگون، طی 70 روز تحت نظر و مورد مطالعه و تحقیق بیولوژیست ها و خزنده شناسان قرار گرفتند. سپس آگاماهای مذکور طی برنامه سفر به لوت که در هفته گذشته برگزار گردید، به زیستگاهشان انتقال و رهسازی شدند. این فعال محیط زیست خاطرنشان کرد: آگاماهای بیابان لوت برای نخستین بار، شناسایی و زنده گیری شدند و براساس نظر کارشناسان این گونه با دیگر گونه ها از نظر اندام، رنگ و برخی رفتارها تغییراتی دارد که متأثر از وضعیت ژئومرفولوژی زیستگاهشان است و ضمن منحصر بفرد بودنشان، از جمله هویت های ارزشمند طبیعی بیابان لوت محسوب می شود. او تاکید کرد: منحصر بفرد بودن این گونه، برنامه های مدیریت پایش و حفاظت از تنوع زیستی و مناطق طبیعی بیابان لوت را طلب می کند تا توسط برنامه ریزان بخش دولتی ذیربط مورد حمایت جدی قرار گیرند. شناسایی این گونه های زنده در حالی است که پیش از این، همواره اعلام می شد که منطقه گندم بریان و کلوت بابک به دلیل گرمای بیش از حد تحمل جانداران، فاقد گیاه و جانور و هرگونه صورت حیات از جمله میکروارگانیزم های زنده است. 

 اسب كاسپين :این نژاد اسب برای اولین بار در سال ۴۴-۱۳۴۳ شمسی توسط خانم لوئیز فیروز و با انگیزه دستیابی به اسبهای مناسب جهت آموزش سوارکاری و سواری آزاد به کودکان و نوجوانان در اطراف شهرستان آمل به صورت تصادفی مورد شناسایی قرار گرفت. نامبرده به واسطه داشتن تحصیلات در علوم دامی و آشنایی با انواع نژادهای اسب، به سرعت به ویژگیهای منحصر به فرد و ارزشهای خاص این نژاد پی برد و بر اساس مطالعات و تحقیقات خود در طی مدت کوتاهی جوامع بین‌المللی پرورش اسب را مجاب به قبول این نوع اسب کوچک ایرانی به عنوان نژادی منحصر به فرد نمود.شواهدی مربوط به وجود یک اسب سواری اولیه و همچنین اسبی که متفاوت با اسبهای هند و اروپایی باشد در دست است.محققان سالها از وجود نقش یک اسب کوچک رویحجاریها در ایران آگاه بودند اما طراحان اغلب این طور تفسیر می‌کردند که حجاری اسبهای کوچک به دلیل کمبود جا بوده است.در بعضی از موارد این امر ممکن است دلیلی برای به تصویر درآوردن اندازه‌های متفاوت باشد، همان طور که این روش گاهی برای تمیز موقعیت دو یا چند تصویر به کار می‌رفته است ولی به ندرت در یک حجاری در مورد تندیس‌ها یاحیوانات رزمی که دارای اندازه‌های کاملا متفاوت هستند به کار گرفته شده است. تخت جمشید و دارابگرد نمونه‌هایی عالی از مورد آخر هستند. در حجاریهای تخت جمشید اختلاف اندازه بین اسب نیسایی و اسبهای کوچک لیدیایی به ۸/۲۱ سانتی متر می‌رسد. باتطابق این مقدار با اندازه‌های طبیعی، اختلاف قد این دو اسب ۴۰ سانتی متر است.در حجاریهای دارابگرد که از زمان ساسانیان به جا مانده نیز اختلاف بین اندازه این اسبها در همین حد بوده است.اسب كاسپين به لحاظ ظاهری، تناسب اندام یک اسب بزرگ را دارد برخلاف بسیاری از پونیها که دارای دست و پای کوتاه و تنه درشت می‌باشند، دقیقا یک اسب مینیاتوری است که شناخت آن از روی عکس و تصویر به راحتی امکان پذیر نیست و از آن جا که شباهت زیادی با اسب نژاد عرب دارد، باید آن را در کنار یک شاخص قرار داد تا بتوان آن را تشخیص داد.سر کوچک، چشمها درشت و برجسته، پیشانی کمی محدب و گوشها کوچک است. پوزه آن‌ها معمولاً کوچک و دارای منخرین باز هستند. گردن آن‌ها معمولاً قوس دار، باریک و دارای تناسبی مطلوب می‌باشد. یال و دم پر پشت و زیبا، کمر تا حدودی کشیده و بدن آن‌ها تقریبا باریک است. اندام حرکتی در عین ظرافت دارای استخوان بندی بسیار قوی و محکمی می‌باشد. دارای سم بسیار سفت و بیضی شکل است که احتیاج به نعل بندی ندارد. از نظر رنگ این نژاد به رنگ‌های سفید، سیاه، نیله یا خاکستری، کرنگ، کهر همانند رنگ کرنگ می‌باشد فقط یال، دم، دست و پا سیاه می‌باشد. سمند که همانند رنگ طلایی است فقط موهای یال، دم و قسمت‌های پایینی دست و پا سیاه است. در این نژاد تا کنون اسب ابلق دیده نشده است. قد اسب كاسپين کمتر از ۱۲۰ سانتیمتر است.

 ۱-  اسب كاسپين فاقد Parietal Crest در جمجمه خود می‌باشد.

۲- استخوان کتف در اسب كاسپين پهن تر از سایر نژادهای ایرانی بوده و بیشتر به استخوان کتف نشخوار کنندگان شبیه است.

۳- متاکارپ و متاتارس اسب كاسپين نسبت به قد حیوان بلند تر و باریک تر می‌باشد.

۴- شش مهره اولی سینه‌ای دارای تیغه پشتی دراز تر نسبت به سایر نژادها می‌باشند و به خاطر همین اختلاف، جدوگاه در اسب كاسپين بسیار بالاتر از کپل قرار می‌گیرد.

۵- سم اسب كاسپين باریک و بیضی شکل و بیشتر شبیه به سم Equus Asinus می‌باشد تا شبیه سم Equus Caballus.

دندان های کوسه در مجموعه ای مرتب شده اند که زمانی که یک دندان آسیب دیده و یا از دست می رود، توسط یکی دیگر جایگزین می شود. بیشتر کوسه ها در حدود 5 ردیف دندان در هر زمان دارا می باشند. بزرگترین مجموعه در جلو است و بیشترین کاربرد را نیز دارد. یک گاو کوسه نر دارای 50ردیف دندان است که مجموعا حدود 350 دندان می باشد.( برخی از ردیفها ناقص می باشد).بطور متوسط کوسه ها می توانند در طول عمر خود حدود 30000دندان از دست می دهد.طول عمر متوسط یک کوسه 30 سال است.دندانهای کوسه بجای لثه مستقیما به فک چسبیده است و در طول عمر بطور مداوم جایگزین می گردد.نرخ جایگزینی دندان از یکبار در هر 8 الی 10روز و یا  در چند ماه متغیر است.همچنین این جایگزینی از یک دندان تا کل یک ردیف در یک زمان (در کوسهcookiecutter) دیده می شود.

انواع کهن ترین کوسه ها تا 450 میلیون سال پیش، متعلق به اواخر دوره اردوویسین بوده اند، و آنها بیشتر از دندان های فسیل شده خود شناخته شده اند.شایع ترین دندان کوسه فسیلی یافت شده ،مربوط به دوران سنوزوییک (در 65 میلیون سال گذشته) است.

بقیه در ادامه نوشتار

Tyrannosaurus Rex بیشک یکی از مخوفترین و بزرگترین گوشتخوارانی است که تا کنون پا بر روی کره خاکی نهاده است.همه چیز در مورد این درنده وحشی به گونه ای طراحی شده است که با جمجمه 4فوتی (1.2متر)خود دارای حداکثر فشار خرد کننده ممکن باشد. قدرت این فشار با تخمین زده شده در فشار پایین برابر 13000نیوتن و در بالاترین فشار ممکن برابر 235000نیوتن می باشد.(می توانید با فشار آرواره های تمساح یعنی 9000نیوتن مقایسه نمایید!).این دایناسور 10 تا 12 متر طول (حدود 40فوت) و 4تا 7تن نیز وزن داشته است.

در محاوره به آن لقب پادشاه دایناسورها را داده اند .او یک غول تروپود گوشتخوار است که در اواخر دوران کرتاسه یعنی 65 تا 66 میلیون سال قبل میزیسته است.این دایناسور همچنین مشهورترین دایناسور در میان این موجودات بوده و این شهرت به این دلیل است که اولین دایناسور بزرگ گوشتخوار کشف شده بوده است و تا مدتها بر این باور بودند که اوبزرگترین در نوع خود می باشد. او همچنین مالک بزرگترین دندان مابین دایناسورها است که با نوک تیز،لبه برشی، ضخامت و قدرت آن براحتی توان خرد کردن هر استخوانی را داشته است.با وجود کشف دایناسور گوشتخوار بزرگتر، او با خصوصیات منحصر به فرد خود کماکان مرکز توجه عموم دانشمندان جهت تحقیقات علمی بیشتر است. میلیون ها سال تکامل از او یک ماشین کشتار کامل ساخته بود.او با توجه به پاهای قدرتمند خود و سرعت بالایی که داشت قادر به گرفتن هر موجودی که بعنوان غذا به آن می اندیشید ،بود.او با این پاها در محیط های باتلاقی آن دوران با سرعت حدودی 35 (50کیلومتر درساعت) مایل قادر به تعقیب شکار خود بود.در این دوران تنها موجودی که باعث ترس یک تی رکس می گردد یک تی رکس دیگر است .بنا بر شواهد و زخمهای موجود بر استخوانهای باقیمانده از این جاندار به نظر می رسد که این زخمها کار یک موجود همنوع دیگر می باشد. اولین نمونه استخوان آن در سال 1892 توسطEdward Cope کشف گردید . دومین نمونه درسال 1900 توسطBarnum Brownدستیار متصدی موزه تاریخ طبیعی آمریکادر وایومینگ یافت گردید.این موجود نمونه تغییر تفکر دانشمندان در مورد دایناسورها بر اثر یادگیری می باشد .اگر به سال 1915 بازگردیم باور دانشمندان در مورد آن این بوده که موجودی است کند و خونسرد که دم خود را در امتداد بدن بر روی زمین می کشیده است .امروزه دانشمندان مطمئن هستند که این موجود خونگرم دم را در موازات زمین نگاه داشته و براحتی توان دویدن و فعالیت را داشته است.در مقایسه با سایر گوشتخواران آن دوران مانند آلوزوروس(Allosaurus) تیرانورها دارای مغز قابل توجهی بوده اند (نه در مقایسه باپستانداران).بدلیل استفاده سنگین از دندان ها اغلب دندانها دارای نوکهای آسیب دیده و یا شکسته اند ولی برخلاف پستانداران دندانهای آنهادر تمام طول عمربطور مدام قابلیت رشد داشته است.

 دانشمندان دانشگاه ایالتی آریزونا متوجه شده اند که زنبورهای عسل پیر زمانیکه مسئولیت های مرتبط به لانه را که بطور معمول بر عهده زنبورهای جوانتر می باشد بر عهده می گیرند به گونه موثری قادر به معکوس ساختن فرآیند پیر شدن مغز می باشند . در حالیکه اکنون تحقیقات بروی زوال عقل ناشی از پیری انسان برای مداوا با داروهای جدید متمرکز شده ،این کشف جدید نشان می دهد که شاید دخیل شدن در فعالیت های اجتماعی منجر به کاهش سرعت زوال عقل و یا مداوای آن گردد.

در مطالعه انجام گرفته توسط یک تیم از دانشمندان از (دانشگاه آریزونا)ASU و دانشگاه نروژی علوم زندگی،به رهبری Gro Amdam استاد دانشیار در دانشگاه ASU در علوم زیستی نشان می دهد  زنبورهای پا به سن گذاشته که مسئولیتهای داخلی اجتماعی لانه رابرعهده گرفته اند دچار تغییراتی در ساختار مولکولهای مغز خود شده اند. او می گوید : بر اساس تحقیقات قبلی ما می دانستیم که زنبورها وقتی در لانه مانده و به پرستاری از لاروهای(بچه های خود) خود مشغول هستند تازمانی که ما مشاهده نمودیم دارای عملکرد مطلوب و شایسته مغزی می باشند.بعد از یک دوره پرستاری و  پرواز جهت جمع آوری غذا فرآیند پیر شدن به سرعت آغاز می گردد.به گونه ای که تنها بعد از دو هفته این زنبورها شروع به ازدست دادن بالها ، بی مو شدن بدن و مهمتر از همه از دست دادن قدرت عملکرد مناسب مغز (به طور اساسی قدرت یادگیری چیز های جدید) می نمایند.

حال این سئوال اساسی برای ما مطرح شد که این زنبور های پا به سن گذاشته در صورت پرستاری مجدد از لاروها دچار تغییر مجدد می گردند؟

طی این آزمایش تمامی زنبورهای جوانتر را از لانه پاکسازی نمودند و فقط ملکه و پچه ها را در لانه باقی گذاردند.وقتی زنبورهای مسن وارد لانه شدند فعالیتها برای چند روز کاهش یافت .سپس برخی از آنها برای یافتن غذا و بقیه برای پرتاری در لانه مشغول به کار شدند.بعد از 10 روز دانشمندان در یافتند که بیش از نیمی از این زنبور ها قابلیت مغزی خود را در یاد گرفتن چیز های جدید باز یافته اند.

این تیم بین المللی فقط بازیابی قدرت مغزی را در این زنبورها کشف نکرد بلکه موفق به کشف تغییرات در پروتئین  مغز این زنبورها گردید. با مقایسه مغز این زنبورها دو نوع پروتئین تغییر یافته مشاهده گردید .آنها پروتئین Prx6 ،که یک پروتئین موجود در انسانها نیز می باشد کشف نمودند . این پروتئین می تواند به انسان در حفاظت از زوال عقل و بیماری هایی مانند آلزایمر کمک نماید.و اما کشف پروتئین دوم که به نام  "chaperone" نامیده می شود مرتبط با قابلیت حفاظتی این پروتئین از سایر پروتئین ها بدر برابر آسیبها در زمانی است که مغز و بافتها دربرابر استرس های سلولی قرار می گیرند.

بطور کلی دانشمندان علاقه دارند که دارویی برای کمک به مردم برای نگهداری عملکرد مغز بسازند و از آنجایی که پروتئین موجود در انسانها و زنبور ها در این مورد مشابه است  امید دارند که شاید عملکرد آن در هر دو مورد یکسان باشد.

   Tuesday, July 3, 2012

Arizona State University

کوسه سفید بزرگ هنوز  به صورت یک راز باقیمانده است،  دانشمندان هنوز در تلاش برای باز کردن شیوه زندگی این موجود دراعماق  اقیانوس ها می باشند. آنها موجودات انفرادی هستند که با پرسه زدن در اقیانوس  ها دائما در جستجوی غذا است. مدتی طول کشید تا این مخلوق به این شهرت مهیب خود در در دریاها برسد که نتیجه آن نیز شکار بیرویه ای بود که نصیب این او گشت. هیچ کس نمی داند چقدر زمان لازم است تا با توقف کامل شکار این نوع کوسه ، تعداد آن ها به نرخ طبیعی سابق برسد. بشر شروع به یافتن ارزشهای این موجود در اکوسیستم طبیعی نموده است .نقش مهم آن در حذف موجودات ضعیف و بیمار و کنترل تعدا د فوک ها و شیر دریایی  انکار نشدنی است.

بر طبق نظر دانشمندان کم شدن تعداد کوسه سفید بزرگ و در نتیجه افزایش بیش از حد شیر های دریایی باعث کاهش شدید تعداد ماهیان آزاد در سواحل کالیفرنیا و اورگان گردیده است.

متخصص ترین ماشین  کشتار

 کوسه سفید بزرگ سازگاری هایی در رفتارها و خصوصیات آناتومیک  خود یافته است که آنها را تبدیل به   قاتلان کارآمدی نمود ه است:

حس گر قوی- قسمت تخصصی از اندام های حسی به نام ampullae Lorenzini واقع در پوزه کوسه، که می تواند جریان برقی به کمی005 .0میلی ولت را که توسط هر موجود زنده ای در آب ایجاد شود را  تشخیص دهد.

حس بویایی بسیار قوی و حساس - اجازه می دهد  کوسه سفید بزرگ براحتی قادر به  شناسایی مقدار بسیار ناچیز از خون در آب تا شعاع  5km از خود باشد. ( خون به معنای قربانی زخمی = تلاش کمتری برای جستجوی غذای مورد نیازو کارآیی بیشتر)

وسیله  استتار- رنگ کوسه سفید برای استتاردر اقیانوس  بسیار عالی است که شناسایی آنرا در حال شنا کردن در عمق پایین دشوار می سازد.

چندین ردیف دندان تیغ مانند- که بطور منظم  و پیوسته برای اطمینان از کارآیی در پاره کردن جایگزین می گردد.

 دانشمندان درمورد استراتژی حمله کوسه سفید دریافته اند که او ابتدا از پایین به قربانی خود ضربه ای قوی وارد می نماید (تعدادی از بازماندگان حمله کوسه تجربه ای مانند تصادف شدید با ماشین را دارند) و سپس یک گاز کشنده از قسمت سر یاتنه قربانی گرفته و از قربانی خود فاصله می گیرد تا با کمترین تلاش و درگیری قربانی آخرین قطرات خون خود را از دست داده و آماده بلعیدن  گردد. این همان قسمتی از تراژدی است که باعث نجات برخی از انسانهای مورد حمله گردیده است.

بزرگترین کوسه سفید به دام افتاده و اندازه گیری شده (با شواهد مستند) 21 فوت(6.40 متر) طول داشته است .ادعاهایی مبنی برشکار کوسه 23 فوتی نیز در مدیترانه بوده است که سند مستدلی برای آن ارائه نشده است.

دیرینه شناسان فسیلی مرتبط با یک شکارچی دریایی را که جد کوسه سفید بوده یافته بودند که بنام  Charcharodon megalodon (در عکس پایین) نامیده شده و با توجه ابعاد آرواره طول آن 50 فوت(15.24 متر) تخمین زده شده است .تعدادی از دانشمندا ن هنوز معتقدند که این هیولای باستانی  در اعماق دریاها موجود است. کوسه های سفید در میان خوشاوندان خود (کوسه ببر ،کوسه گاوی و...) هم آوردانی در وحشی گری و درنده خویی دارند ولی در مبحث ابعاد آنها در مقابل کوسه سفید بزرگ که در اعماق دریا پرسه می زند شانسی ندارند.