آهن موجود در سبزیجات معمولا در بدن با کلسیم و فسفات‌ها ترکیب می‌شود و این ترکیبات نیز مانع از آن می‌شوند که آهن وارد جریان خون شود. ویتامین ث جلوی این روند را می‌گیرد و از این رو مصرف همزمان غذاها و مواد خوراکی که حاوی آهن و ویتامین ث هستند، در جذب بهتر آهن به بدن مؤثر است. نوشیدن شیر، چای سیاه و قهوه نیز اثری بازدارنده در جذب آهن دارند و بهتر است که همراه با غذا‌های پرآهن صرف نشوند.تخم کدو از جمله مواد خوراکی است که آهن زیادی دارند.

هر ۱۰۰ گرم تخم کدو حاوی ۱۲ و نیم میلی‌گرم آهن است. ویتامین‌های آ، ب، ث، ای و همچنین اسیدهای چرب اشباع‌نشده از دیگر خواص مهم تخم کدو هستند که مصرف آن را سودمند و جذاب می‌سازند.هر یکصد گرم کنجد حاوی ۱۰ میلی‌گرم آهن است و از این رو می‌توان از آن به‌عنوان یکی از مواد سرشار آهن یاد کرد. منیزیم، کلسیم، ویتامین ب، پروتئین و همچنین مقادیر زیادی از اسید‌های چرب اشباع‌نشده از دیگر خواص مهم کنجد هستند.دانه‌های آمارانت نیز سرشار از آهن است و در هر ۱۰۰ گرم از این دانه‌ها ۹ میلی‌گرم آهن موجود است.

البته دلایل دیگری نیز برای مصرف دانه‌های آمارانت که محصولی از آمریکای جنوبی هستند، وجود دارد. آمارانت پر است از پروتئین‌های گیاهی، اسیدهای چرب اشباع‌نشده. کلسیم، روی و همچنین اسید آمینه‌ی لیزین (سازنده پروتئین در بدن) از دیگر خواص مفید آمارانت هستند.عدس که انواع گوناگونی از آن وجود دارد از جمله خوراکی‌های گیاهی سرشار از آهن است. هر ۱۰۰ گرم عدس حاوی ۸ میلی‌گرم آهن است.

افزون بر این، عدس بسیار مغذی و پر از پروتئین است.پسته نیز از مواد خوارکی است که آهن زیادی دارد. در هر یکصد گرم پسته ۳ / ۷ میلی‌گرم آهن موجود است. به افرادی که فشار خون بالایی دارند، توصیه می‌شود که از خوردن پسته‌های شور خودداری کنند و تنها پسته‌ی خام مصرف کنند.در هر یکصدگرم جوی دوسر کوبیده‌شده ۵ / ۴ میلی‌گرم آهن وجود دارد. این ماده‌ی خوراکی علاوه بر آهن، حاوی ویتامین ب و همچنین مواد معدنی چون روی و منگنز است. تحقیقات علمی نشان می‌دهد که جوی دوسر کوبیده شد در کاهش کلسترول در بدن نیز موثر است.مدت‌ها تصور بر این بود که اسفناج پر از آهن است. بنابر پژوهش‌های علمی هر یکصد گرم اسفناج حاوی ۱ / ۴ میلی‌گرم آهن است که مقدار کمی نیست، اما به‌مراتب کمتر از دیگر موادی است که پیشتر به آنها اشاره شد.

dw

نتایج تحقیقات نشان می دهد که خوردن دست کم سه وعده میوه و سبزیجات در طول روز به ویژه هویچ، کلم و کیوی می تواند برقی شبیه به درخشش آفتاب روی پوست فراهم کند.به گزارش علم پرس به نقل از  مهر، روانشناسهای دانشگاه سنت آندرو در اسکاتلند تأثیر مصرف میوه و سبزیجات را روی رنگ پوست بررسی کرده اند.در طول این آزمایش تصاویری از مردان و زنان پیش از دوره آزمایش و پس از آن با مصرف میوه ها و سبزیجات گرفته شد و مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت.محققان به این نتیجه رسیدند که افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات به تعمیق رنگ پذیری قرمز و زرد طبیعی منتهی می شود.آنها ۲٫۹ سهم از میوه ها و سبزیجات را طی روز به مدت شش هفته آزمایش کردند، چرا که دوره شش هفته ای برای نمایان شدن تأثیر آنها کافی به نظر می رسید. یک گروه دیگر ۳٫۳ سهم از میوه ها و سبزیجات را مصرف کردند که مشخص شد تأثیر آن در پوست آنها نسبت به گروه اول بسیار بیشتر است.خوردن سه وعده میوه هایی چون کیوی و سبزیجاتی چون کلم می تواند در رنگ پوست تأثیر گذار باشد.در پروژه بعدی از افرد خواسته شد درباره تصاویر نظر داده و درباره میزان درخشندگی پوست آنها نظر دهند، در این پروژه مشخص شد که افرادی که پوست آنها دارای درخشش سالم در نتیجه مصرف میوه ها و سبزیجات بود رأیهای مطلوب بیشتری گرفتند.محققان با این تحقیق تلاش کردند مردم را متقاعد کنند طی روز ۵ سهم میوه و سبزیجات مصرف کنند تا این ایده را ترویج کنند که این محصولات نه تنها موجب افزایش سلامتی بدن می شوند بلکه می تواند در ظاهر نیز تأثیرگذار باشد.براساس اظهارات دکتر راس وایتهد، تبلیغ و ترویج نتایج این تحقیق می تواند برخی از افراد را متقاعد کند تا به جای آنکه خود را در معرض تابش اشعه ماورای بنفش قرار دهند، رژیم غذایی خود را بهبود بخشند.کاروتنوئید ماده مغذی که عامل رنگ بخشیدن به میوه ها و غذاها چون هویچ می شود کلید این تأثیر روی پوست است. این ماده در تمام لایه های پوست انسان وجود دارد.

صدها نوع کارتنوئید وجود دارد اما از کاروتنوئیدهای مهم می‌توان به بتاکاروتن، آلفاکاروتن و لیکوپن اشاره کرد. بتا کاروتن و آلفاکاروتن عامل رنگ نارنجی هویج و لیکوپن عامل رنگ قرمز گوجه فرنگی و آستاگزانتین نیز عهده دار رنگ قرمز یا صورتی خرچنگ ها و ماهی سالمون است.